برای بعضی ها باید ریشه بود تا امید به زندگی را به آنها بدهیم.برای بعضی ها باید تنه بود تا تکیه گاه آنها باشیم.برای بعضی ها باید شاخ و برگ بود تا عیب های آنها را بپوشانیم.برای بعضی ها باید میوه بود تا طعم زندگی کردن را به آنها بیاموزیم نه زنده ماندن را.